Έμεινα εδώ..

"Κι έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα.. Έμεινα εδώ να μην φοβηθείς.. Να μην μείνεις μόνος σου.. Εγώ στο τίποτα.. Έμεινα εδώ να μην μαραθείς.." Όλα τα λένε αυτοί οι στίχοι.. Τι είναι η αγάπη? Κατάλαβες ποτέ σου? Αμφιβάλλω.. Μου έδωσες πολλά.. Το ξέρω.. Και? Ήταν αρκετά? Δεν είμαι άπληστη.. Αλλά έφταναν? Μπροστά σε ότι έκανα για μας, έφταναν? Δεν άξιζα κάτι παραπάνω? Δεν άξιζα λίγη τρυφερότητα και λίγη φροντίδα.. Βαρέθηκα να τα σκέφτομαι όλα ατά και εσύ να αγκαλιάζεις κάποια άλλη.. Βαρέθηκα να πονάω τόσο.. Και τι να κάνω? Πως να σε ξεπεράσω? Πως να προχωρήσω μπροστά? Με ρώτησες αν θέλω? Αλλά δεν έχω άλλη επιλογή.. Πρέπει να βρω ένα τρόπο.. Γιατί δεν μπορώ να σε έχω όπως θέλω.. Για μένα δεν άλλαξες τίποτα 4 χρόνια τώρα.. Για μένα που έκανα τα πάντα.. Ήμουν πάντα η παράλογη και η υπερβολική.. Και σε 2 μερές άλλαξες τα πάντα για κείνη.. Γιατί? Εγώ τι ήμουν? Η ρεζέρβα σου? Με πονάς.. Με πονάς και αδιαφορείς.. Και περνάς καλά τη ζωή σου μακριά μου.. Εγώ σε έκανα να χαμογελάσεις ξανά.. Θυμάσαι? Δεν περίμενα ανταπόδωση.. Όχι.. Ήμουν εκεί όταν με χρειάστηκες.. Για δύο μήνες.. Κάθε βράδυ.. Μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.. Γιατί ήθελε να γίνεις και πάλι καλά.. Ήθελα να σε κάνω να το ξεπεράσεις, να χαμογελάσεις και πάλι και να είσαι καλά. Γιατί για μένα αυτό είναι αγάπη.. Να σε φυλάω και να σε προσέχω από ότι σε πονάει.. Εσύ που έκανες το αντίθετο τι νιώθεις? Και αυτό αγάπη είναι? Με αγαπάς? Για αυτό χαϊδεύεις κάποια άλλη? Επειδή μ'αγαπάς? Για αυτό εξαφανίστηκες 2 μήνες τώρα? Για αυτό τώρα που σε έχω ανάγκη δεν είσαι εδώ? Επειδή μ'αγαπάς? Συγνώμη.. Ειλικρινά.. Αλλά δεν μπορώ να πιστέψω κι άλλο στα λόγια σου.. Με παίζεις.. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις αλλά αυτό κάνεις.. Παίζεις.. Με την ζωή μου.. Και είναι κρίμα.. Γιατί η ζωή μου ήσουν εσύ.. Με τι παίζεις? Με τι γελάς? Με τη ζωή σου? Γιατί εγώ δεν είχα ζωή.. Εγώ είχα εσένα και μου έφτανε.. Λυπάμαι.. Λυπάμαι που είσαι έτσι.. Που έγινες έτσι.. Άκαρδος.. Άσπλαχνος.. Λυπάμαι, γιατί εγώ σ'αγάπησα ως εκεί που άντεχα..

Για μένα..

Τουλάχιστον ξέρω ότι έκανα τα πάντα.. Ξέρω ότι προσπάθησα με κάθε μέσο.. Και ξέρω ότι εσύ απλά ήσουν αναίσθητος και αχάριστος.. Τίποτα δεν άλλαξε μέσα μου.. Η ζωή μου πρέπει να πάρει καινούργια τροπή τώρα.. Δεν μπορώ να ανεχτώ και άλλα ψέματα. Αρκετά μου είπες. Αρκετά με σκότωσες. Αρκετά. Ποτέ σου δεν εκτίμησες ότι έκανα για σένα. Δεν σταματώ να σ'αγαπώ. Ποτέ δεν θα το κάνω. Απλά τώρα σ'αγαπώ με ένα τρόπο που δεν μπορεί να με ξαναπονέσει. Με ένα τρόπο που εσύ δεν ήθελες ποτέ να δοκιμάσεις. Γιατί πάντα σου έδινα ότι χρειαζόσουν. Δεν χρειαζόταν να ψάξεις τίποτα, να προσπαθήσεις για τίποτα, δεν ήσουν και πρόθυμος άλλωστε. Έκανες λάθος που γύρισες τότε. Και εγώ που σε δέχτηκα. Μόνο που εγώ το έκανα επειδή σε ήθελα, σε αγαπούσα, ενώ εσύ επειδή είχες κάτι έτοιμο. Έτσι είχες πει. Δεν πειράζει όμως. Εγώ πάλι θα σηκωθώ στα πόδια μου. Θα κλάψω, θα πονέσω, θα αρρωστήσω αλλά θα σηκωθώ. Γιατί εσύ μου έμαθες τι είναι οι σχέσεις τελικά. Είναι ένα πολύ σκληρό παιχνίδι. Και η επόμενη παρτίδα να είσαι σίγουρος ότι θα είναι δική μου.. Είσαι εκτός παιχνιδιού.. Και αυτό να το θυμάσαι..

Νέα χρονιά.. Νέα μυαλά?

Μπήκε το 2009 και όλα έμειναν ίδια.. Και χειρότερα θα έλεγα.. Κάτι μέσα μου όμως είναι διαφορετικό.. Δεν ξέρω.. Ίσως το ότι σου είπα ότι σου είπα.. Ίσως ο τρόπος που αντέδρασες.. Ίσως αυτά που μου απάντησες.. Νιώθω σαν να έχω δύο ζωές.. Αυτή που σε αντιμετωπίζω και είμαι δυνατή.. Και αυτή που μόνο η ανάσα σου αρκεί για να με ρίξει πάλι στο πάτο.. Είμαι καιρό εδώ πέρα.. Το παλεύω όμως.. Γιατί είμαι μόνη μου.. Και είναι δύσκολο. Είναι δύσκολο γιατί με έχεις αφήσει έτσι.. Να περπατάω σε μία λεπτή κλωστούλα και από κάτω το κενό.. Και να μου λες ότι ΠΡΕΠΕΙ να περάσω απέναντι. Πρέπει. Πως όμως αγάπη μου? Πως να το καταφέρω αυτό? Εσύ ζεις στο κόσμο σου.. Και κάνεις τη ζωή σου. Δεν ξέρω αν αυτό που θέλω να κάνω είναι να γελάσω ή να κλάψω. Γιατί δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά που ακούω.. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα πια.. Ξενυχτάω, πάω βόλτες, δεν γυρνάω σπίτι μου αλλά τίποτα δεν έχει ουσία.. Τίποτα δεν έχει νόημα.. Περνάω καλά.. Ξεχνιέμαι.. Μετά όμως? Όταν ξαπλώσω? Τότε τι να κάνω? Τι να κάνω για να μην σε σκέφτομαι? Πες μου τι.. Εσύ τι κάνεις? Το να ξαπλώνεις με άλλη είναι πιο εύκολο? Δεν αντέχω άλλο μακριά σου.. Θέλω να γυρίσεις πίσω και να είσαι το παιδί που γνώρισα πριν 4 χρόνια.. Να με φροντίζεις και να με σκέφτεσαι.. Το μόνο που ήθελα ήταν τη θέση που μου άρμοζε στη ζωή σου.. Αυτό μόνο.. Τη θέση που είχα κερδίσει με θυσίες και με την αγάπη μου.. Που μου ανήκε.. Και εσύ την μοίραζες δεξιά και αριστερά..
Δεν θα κρατήσω για πολύ.. Πονάει η καρδιά μου..
Shine.

Όλα για σένα..

Στα'δωσα όλα.. Όλη μου τη ζωή.. Τα συναισθήματα μου.. Την ανάσα μου.. Την ψυχή μου.. Και τι πήρα? Πες μου τι πήρα? Αναμνήσεις που μοιράζομαι τα βράδια με το μαξιλάρι.. Ενώ εσύ μοιράζεσαι τη ζωή σου με κάποια άλλη.. Δεν περίμενα ανταλλάγματα.. Δεν στα έδωσα όλα για να πάρω και εγώ από τα δικά σου.. Όχι.. Δεν με απασχολούσε αυτό.. Με ενδιέφερε μόνο να είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος δίπλα μου.. Αυτό με ένοιαζε.. Αυτό με έκαιγε να σε κοιτώ και να μου χαμογελάς.. Αλλά εσύ είσαι χαζός.. Τίποτα δεν κατάλαβες τόσα χρόνια.. Τίποτα.. Έφυγες και άδειασαν τα πάντα γύρω μου.. Αλλά εσύ δεν βλέπεις.. Δεν ακούς.. Δεν νιώθεις.. Για σένα ήταν ένας απλός χωρισμός.. Για μένα ένας θάνατος.. Πέθαινα Π. μου όταν έφυγες.. Πέθαινα κάθε βράδυ λίγο λίγο.. Μέχρι που στερέψαν τα μάτια μου από δάκρυα.. Μέχρι που το μυαλό μου δεν μπορούσε να πλάσει άλλα όνειρα το βράδυ.. Και έπαιζε το ίδιο σε επανάληψη.. Εσύ να έρχεσαι να με παίρνεις από το χέρι και να περπατάμε σε μια παραλία.. Αυτό ήταν.. Κάθε πρωί ξυπνούσα με την εικόνα σου στα μάτια μου.. Και όταν συνειδητοποιούσα πως είχαν τα πράγματα πάλι τα ίδια.. Πάλι στεναχώρια.. Και κατάθλιψη.. Και εσύ? Και εσύ που είσαι αγάπη μου? Που είσαι να με σώσεις? Που είσαι να με κρατήσεις αγκαλιά πριν κοιμηθώ? Η δική μου αγκαλιά δεν σου λείπει? Δεν σου λείπουν τα χάδια μου? Τα μάτια μου? Τα χείλη μου? Τίποτα δικό μου δεν σου λείπει? Κανένα κενό δεν υπάρχει στη ζωή σου????? Δεν μπορώ άλλο.. Σ'αγαπάω.. Σ'αγαπάω και σε θέλω μέσα στη ζωή μου.. Μην αργείς.. Δεν μπορώ άλλο..

Μου λείπεις,

Shine..

Μ'αγαπάς...

Σ'αγαπώ.. Έτσι είπες.. Δεν είμαι τρελή αυτή τη φορά.. Το είδα.. Το είπες.. Και έχει τόση αξία για μένα.. Και πήγαινε σε μένα.. Είμαι σίγουρη.. Και ξαφνικά άρχισε η καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά, τα μάτια μου να βουρκώνουν, τα χέρια μου να τρέμουν.. Το κοίταξα και το ξανακοίταξα.. Καλά έβλεπα.. Το είπες.. Ότι μ'αγαπάς.. Δεν μπορώ να το πιστέψω.. Αυτό ίσως να σημαίνει ότι με θες ξανά? Ποιος ξέρει.. Το είπες και απλά σηκώθηκες και έφυγες.. Και αφήνεις πάλι εμένα να κρέμομαι λίγο πριν από το γκρεμό.. Λίγο πριν πέσω.. Με σταμάτησες για λίγο από το ταξίδι μου.. Και ήταν το πιο ευχάριστο διάλλειμα της ζωής μου.. Θέλω να χαμογελάς ψυχή μου.. Κι ας πονάω εγώ κάθε φορά που το χαμόγελό σου ανθίζει για κάποια άλλη.. Θέλω να χαμογελάς ψυχή μου..
Shine

Just Perfect... M.Y.

''Τελικά αυτό που αξίζει περισσότερο στη ζωή είναι να σε κοιτώ στα μάτια και να πλημμυρίζω από
αγάπη.
Νομίζω αυτό θα είναι αρκετό για την υπόλοιπη ζωή μου.''

Pain in my heart... <3

Here I am alone in this empty room And let my mind just fly you to the end Thoughts of you still linger in my memory Wondering why my life is not that fair I could still recall Those memories of you The joy and all your laughter The love thast we've been through Oh, I can't believe you're gone Talkin' to myself for no reasons I could find Findin' out why everything went wrong Tears falling down my cheeks that I've been trying to hold It doesn't know if I could still go on I wanted you to stay The tears begin to show You said you cared for me But then you had to go And now I know you're gone But I don't want to remember The things (we used to do/that we've been Through) And all the things that remind me of you I don't want to hear the songs The songs we used to sing 'coz I don't wanna feel the pain in my heart I just can't believe you're gone No, no... I don't wanna feel Yeah, I don't wanna feel the pain in my heart I don't wanna feel, don't know what went wrong Oohh...