Όλα για σένα..

Στα'δωσα όλα.. Όλη μου τη ζωή.. Τα συναισθήματα μου.. Την ανάσα μου.. Την ψυχή μου.. Και τι πήρα? Πες μου τι πήρα? Αναμνήσεις που μοιράζομαι τα βράδια με το μαξιλάρι.. Ενώ εσύ μοιράζεσαι τη ζωή σου με κάποια άλλη.. Δεν περίμενα ανταλλάγματα.. Δεν στα έδωσα όλα για να πάρω και εγώ από τα δικά σου.. Όχι.. Δεν με απασχολούσε αυτό.. Με ενδιέφερε μόνο να είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος δίπλα μου.. Αυτό με ένοιαζε.. Αυτό με έκαιγε να σε κοιτώ και να μου χαμογελάς.. Αλλά εσύ είσαι χαζός.. Τίποτα δεν κατάλαβες τόσα χρόνια.. Τίποτα.. Έφυγες και άδειασαν τα πάντα γύρω μου.. Αλλά εσύ δεν βλέπεις.. Δεν ακούς.. Δεν νιώθεις.. Για σένα ήταν ένας απλός χωρισμός.. Για μένα ένας θάνατος.. Πέθαινα Π. μου όταν έφυγες.. Πέθαινα κάθε βράδυ λίγο λίγο.. Μέχρι που στερέψαν τα μάτια μου από δάκρυα.. Μέχρι που το μυαλό μου δεν μπορούσε να πλάσει άλλα όνειρα το βράδυ.. Και έπαιζε το ίδιο σε επανάληψη.. Εσύ να έρχεσαι να με παίρνεις από το χέρι και να περπατάμε σε μια παραλία.. Αυτό ήταν.. Κάθε πρωί ξυπνούσα με την εικόνα σου στα μάτια μου.. Και όταν συνειδητοποιούσα πως είχαν τα πράγματα πάλι τα ίδια.. Πάλι στεναχώρια.. Και κατάθλιψη.. Και εσύ? Και εσύ που είσαι αγάπη μου? Που είσαι να με σώσεις? Που είσαι να με κρατήσεις αγκαλιά πριν κοιμηθώ? Η δική μου αγκαλιά δεν σου λείπει? Δεν σου λείπουν τα χάδια μου? Τα μάτια μου? Τα χείλη μου? Τίποτα δικό μου δεν σου λείπει? Κανένα κενό δεν υπάρχει στη ζωή σου????? Δεν μπορώ άλλο.. Σ'αγαπάω.. Σ'αγαπάω και σε θέλω μέσα στη ζωή μου.. Μην αργείς.. Δεν μπορώ άλλο..

Μου λείπεις,

Shine..