Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Σε θέλω ακόμα..

19 μέρες ακριβώς από την μέρα που με άφησες.. Και όλα ακόμα πονάνε.. Πρέπει να συνεχίσω μόνη μου.. Έτσι σου είπα και το εννοούσα.. Άλλο το αν μπορώ.. Το ξέρεις ότι ήσουν η ζωή μου.. Από την πρώτη μέρα.. Και συνέχεια γυρίζει στο μυαλό μου το τι δεν έκανα??? Σου έδωσα τα πάντα.. Δεν σου έλειψε ποτέ τίποτα... Και όλο χρειαζόσουν περισσότερα.. Περισσότερα από όσα είχα.. Ποτέ δεν σου είπα όχι όμως.. Πάντα κάτι έβρισκα ακόμα.. Λίγο από την δική μου χαρά και ευτυχία.. Μέχρι τη στιγμή που και αυτά έγιναν ολοκληρωτικά δικά σου.. Μέχρι τη στιγμή που δεν υπήρχε η ευτυχία μου, παρά μόνο η δικιά σου.. Δεν υπήρχε ο πόνος μου, παρά μόνο ο δικός σου.. Δεν μετρούσαν τα παράπονα μου, παρά μόνο τα δικά σου.. Ήμασταν μαζί για σένα.. Παλεύαμε και οι δύο για σένα.. Και τίποτα δεν σου ήταν αρκετό.. Όλα τα πήρες και έφυγες.. Και έμεινα πάλι στον άσσο.. Πάλι με πληγές ανοιχτές.. Πάλι με βράδια αξημέρωτα.. Πάλι με άδεια καρδιά.. Πάλι με εφιάλτες.. Και ξέρω ότι αν όλα αυτά στα έλεγα τώρα θα μου απαντούσες.. "Είδες πως ένιωθα εγώ όταν με παρατούσες?" Είμαι σίγουρη.. Αλλά ποτέ δεν κατάλαβες ότι και όταν έφευγα εγώ με σκότωνε.. Απλά οι πληγές που μου άφηνες δεν γιατρεύονταν κοντά σου.. Πονούσα.. Καιρό τώρα.. Αλλά εσύ δεν έδινες σημασία..
Το "εγώ" σου ήταν από πάνω.. Εγώ πουθενά.. 4 χρόνια ρε μωρό μου.. Και κοίτα πως τα κάναμε.. Δεν ρίχνω το φταίξιμο σε σένα.. Φταίμε και οι δυο.. Αλλά ήταν τόσο απότομο.. Τόσο ξαφνικό.. Και μετά μου λες για τη μοίρα.. Ποια ήταν η μοίρα μας? Αυτό? Να'ξερες μόνο πως νιώθω.. Το ξέρω ότι ποτέ δεν μου είπες την πραγματική αιτία.. Το ξέρω μέσα μου ότι κάποια άλλη γνώρισες.. Και αυτό με σκοτώνει ακόμα περισσότερο.. Έδωσα και την ψυχή μου για να είσαι καλά.. Και εσύ όλο ζητούσες.. Ίσως ήρθε η ώρα να κάνω κάτι και για μένα.. Θα ζήσω.. Κανείς δεν πέθανε από έρωτα.. Απλά δεν αντέχω αυτή την μεταβατική περίοδο.. Μέχρι να συνέλθω..
Όλα είναι μέσα στο μυαλό μου.. Όλα είναι ένα όνειρο.. Και όταν ξυπνήσω εύχομαι όλα να είναι όπως παλιά.. Όταν με κρατούσες αγκαλιά και κοιτούσαμε τα αστέρια.. Θυμάσαι? Και γελούσαμε και διαλέγαμε ο καθένας τα δικά του.. Και ξαπλώναμε στην πετσέτα σου.. Και όλα ήταν όμορφα..
Shine

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου